Δενδροχώρι

Δενδροχώρι

Το Δενδροχώρι (πρώην Τέρνοβα) βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του ορεινού συγκροτήματος Κοκκινιάς και ειδικότερα της κορυφής Ξεροβούνι (1.415 μ.). Είναι κτισμένο σε επικλινές έδαφος που συγκρατείται με δέματα από ξερολιθιά. Μετονομάσθηκε το 1930 σε Δενδροχώριον (δένδρο+χώρος = χωριό). Χωριό γεμάτο δένδρα είτε δρυόδενδρα, είτε έλατα και άλλα δασικά είδη. Άλλωστε ο Ελατιάς, κεφαλάρι στην κορυφή του χωριού, μαζί με βελανιδιές, πουρνάρια, αργιές, κέδρα, κουμαριές κτλ αυτή την αίσθηση δίνει.

Το Δενδροχώρι ανάγεται στη βυζαντινή εποχή. Στην Κουφαλερή λένε ότι βρέθηκε αγαλματίδιο της Αρτέμιδας, όπως και διάφορα όστρακα και κεραμικά. Εδώ λένε επίσης ότι υπήρχε και μοναστήρι, το τοπωνύμιο “Καλογερικά” το υπενθυμίζει. Το Δενδροχώρι, έχοντας στα ανατολικά του τον Εύηνο, έχει φυσικές ομορφιές, τα δάση του, την τοποθεσία Πλατάνια, το βράχο με την αγριάδα του και τις απρόσιτες σπηλιές και άλλα σημεία που θα ανακαλύψει ο περιπατητής.

Ο ενοριακός ναός Κοίμηση της Θεοτόκου (1908), με εντυπωσιακή δόμηση, τα εξωκλήσια του Άϊ Νικόλα (1888) στην κορυφή του χωριού είναι ένα αρχαίο μνημείο και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα δουλειάς Ηπειρωτών μαστόρων στην αρχή του 20ου αιώνα. Από τα ξωκλήσια του Άϊ Γιώργη στα ΝΔ κοντά στο βράχο που ξανακτίστηκε το 1998, των Αγίων Πάντων στην Κρανιά και του Άϊ Λια κοντά στον Φίδαρη, περιέργως στο χαμηλότερο σημείο του χωριού, κάποια ερείπια έχουν απομείνει. Επίσης προς τους Χαλιάδες η θέση “Παλιοκλήσι” υποδεικνύει την ύπαρξη παλιάς εκκλησίας. Το μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο του χωριού είναι ένα παραδοσιακό πέτρινο οίκημα που ιδρύθηκε το 1909 και σήμερα έχει μετατραπεί σε παραδοσιακό ξενώνα. Βρίσκεται δίπλα από τη γραφική πλακόστρωτη πλατεία με την υπέροχη πέτρινη βρύση στο κέντρο της και με τη φανταστική θέα του ορεινού τοπίου. Εδώ στο Δενδροχώρι έγινε και η ιστορική μάχη της Τέρνοβας στις 10 Οκτωβρίου του 1828, κατά την οποία νίκησαν οι ελληνικές δυνάμεις και ήταν το πρόκριμα για την απελευθέρωση της βόρειας Ναυπακτίας. Η κατάσταση του χωριού σήμερα είναι κοινή με αυτή που επικρατεί στα περισσότερα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας.

Κατοικείται μόνο το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα είναι σχεδόν ακατοίκητο. Ελάχιστοι είναι οι επισκέπτες το χειμώνα, που έρχονται στην περιοχή για να θαυμάσουν την άγρια ομορφιά του ορεινού τοπίου.