Ριγάνι

Ριγάνι

ρίσκεται καταμεσής του βουνού Ριγάνι (Ορί-γανον), από το οποίο πήρε το όνομά του, στην ΒΑ πλαγιά. Μέχρι το 1927 λεγόταν Βρόστιανη (Βρώστιανη) και δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένη η ετυμολογία της. Σε πολλά σημεία του χωριού έχουν εντοπισθεί αρχαιότητες, όπως κατά μήκος του δρόμου προς το Διάσελο, στην Κοκαλιάρα, στα Λειβάδια, στο Μπουφ, στα Κονίσματα, στην Εκκλησούλα και αλλού. Πίσω από την Εκκλησία βρέθηκε επιτύμβια στήλη, με την επιγραφή “αυχένα ρονίνου”.

Στην κορυφή του Οριγάνου βρέθηκαν ανθρωπόμορφα ειδώλια της νεολιθικής περιόδου. Ο οικισμός του Ριγανίου παρουσιάζει αρχιτεκτονικό και πολεοδομικό ενδιαφέρον, και θεωρείται αξιόλογος. Άξια παρατήρησης είναι ο ενοριακός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου με την εκπληκτική δόμηση (1892, Αλεξέοι), το μνημείο των Πεσόντων, οι βρύσες, τα παραδοσιακά σπίτια, όπου ξεχωρίζει η οικία Ταμπάκη και η όλη γραφική εμφάνιση του χωριού. Στη θέση Παλιόσταλος, σε μια μαγευτική τοποθεσία, είναι ο Άϊ Λιας (1989) και ψηλά στην κορυφή Τσούκα (842 μ.), της οροσειράς του Ορίγανου, ο Άϊ Γιώργης, βιγλάτορας της περιοχής.

Συνοικισμοί είναι: Το Διάσελο ΒΔ του Ορίγανου στη ΒΑ πλαγιά της Τσούκας σε υψόμετρο 600 μ. με εκτεταμένο ορίζοντα. Ο Πόρος είναι στα ΒΔ του χωριού Ριγάνι σε υψόμετρο 200 μ. κοντά στην αριστερή όχθη του Εύηνου. Το όνομα δείχνει ότι είναι πέρασμα από τη Ναυπακτία προς την Τριχωνίδα και στα “Στενά” όπου στενεύει πολύ ο Εύηνος, υπάρχει γέφυρα που κατασκευάσθηκε στο διάστημα 1936 με 1938. Πιο κάτω είναι τα κατάλοιπα πέτρινου γεφυριού. Από εδώ αρχίζει η ποταμοκατάβαση με πλαστικές βάρκες (rafting) μέχρι τη Γέφυρα (Χάνι) Μπανιά.